Kasteelpark Berlare
In het hart van Berlare, vlakbij de kerk, ligt een fraai kasteeldomein met een grote landschapstuin, een bos en waterpartijen. Het park werd in 2012 opengesteld voor het publiek, het kasteel zelf is niet te bezoeken.
Dorp, 9290 Berlare
Toon het startpunt op de kaartParking
Toon parking langs de routeOpenbaar vervoer
Toon openbaar vervoer langs de routeWandelknooppuntenbord
Bekijk het routebordWe starten in het kasteelpark van Berlare voor een gevarieerde trip door de Scheldenatuur. Het ene moment staan we duidelijk onder het Scheldeniveau. Even later maken we ons op voor een stevige klim door de duinen die de rivier eeuwen geleden deed ontstaan in de bocht van Berlare.
In het hart van Berlare, vlakbij de kerk, ligt een fraai kasteeldomein met een grote landschapstuin, een bos en waterpartijen. Het park werd in 2012 opengesteld voor het publiek, het kasteel zelf is niet te bezoeken.
’t Stampkot is een van de mooiste plekjes van Berlare en herbergt een grote soortenrijkdom. De naam verwijst naar de molen die hier ooit stond. In een ‘stampkot’ werd lijnzaad gestampt voor de productie van olie.
Een voormalig brugwachtershuis aan de Schelde is vandaag een gezellige herberg én een begrip onder fietsers en wandelaars. Op zonnige dagen is het terras een topper. Ook de bierkaart is een aanrader! Zelfs pure lambiek stroomt hier bij momenten uit de tapkraan. Dat is zeer uitzonderlijk in Oost-Vlaanderen.
Het natuurgebied Paardebroek werd bij recente Sigmawerken grondig onder handen genomen. De gracht in de noordelijke rand werd omgeleid om het gebied te ‘vernatten’ en dottergrasland te verwelkomen. Op het hoger gelegen gedeelte werd een ruigte gecreëerd, als natuurlijke buffer tussen het natuurgebied en de huizen rondom. Door aangepast maaibeheer ontstaan er fraaie hooi- en graslanden, die in het voorjaar bezaaid zijn met bloemen.
De Paardeweide werd in 2013 ingericht als gecontroleerd overstromingsgebied en werkte zich de voorbije jaren op tot een ware natuurparel langs de Schelde. Ongeveer één keer per jaar, bij een noordwesterstorm, komt het gebied onder water te staan. De rest van het jaar geniet je hier van natte Scheldenatuur met open water, riet en graslanden. In het oostelijke deel ligt een rietatol: een mozaïek van diep en ondiep water, met rietkragen ertussenin. Via een inlaatklep stroomt bij elk hoogtij een beetje Scheldewater in het gebied. De vissen die op die manier vrij baan krijgen, zwemmen via de vistrap bij knooppunt 52 opnieuw richting Schelde.
Eeuwenlang was de mesthandel een lucratieve bezigheid aan de oevers van de Schelde. Stedelingen en hun dieren produceerden grote hoeveelheden mest, die per boot naar het platteland werd gebracht. Daar haalden landbouwers de mest op om hun akkers vruchtbaar te houden. Het Riekend Rustpunt in Berlare was zo’n ophaalpunt. Enkele jaren geleden werd het gerestaureerd en opengesteld als museum met een permanente tentoonstelling over de beer- en mesthandel van de 17de tot begin 20ste eeuw. Wel even opletten, het is een van de kleinste musea van Vlaanderen. Je stapt het zo voorbij.
Berlare Broek dankt z’n ontstaan aan een oude Scheldemeander, die zich tienduizend jaar geleden uit het landschap terugtrok. De oude bedding raakte gevuld met organisch materiaal, waardoor veen ontstond, dat vanaf de 17de eeuw als turf werd ontgonnen, net als op andere plaatsen in dit gebied. De turfputten – een vijftigtal in totaal – raakten gevuld met water en de omliggende gronden werden bebost met wilgen en populieren. Het gebied vormt een lange strook van een zestal kilometer, waarvan we hier alleen de meest zuidelijke uithoek verkennen.
Berlare is onder dagjesmensen vooral vermaard voor de gezellige vakantiesfeer rond het Donkmeer, maar in de groene dorpskern overheerst vooral de rust. Toch zijn er in de schaduw van de Sint-Martinuskerk voldoende opties om na een verkwikkende wandeling van een frisse pint te genieten. Hou het netjes, zodat je niet aan de 17de-eeuwse schandpaal belandt.